“HET KAN”

Kirsten van Teijn

”Ik werd de ochtend na de finale wakker in m’n hotelkamer en aan het voeteneind stonden de drie prijzen me aan te staren. Ik keek ernaar en moest huilen, gelukkig was ik alleen, want immers ‘huilen dat doe je alleen’. En ineens drong tot me door: “Nu moet ik nog bewijzen dat ik het ook echt kan en hoe krijg ik die prijzen in hemelsnaam mee naar Den Bosch in m’n eentje?” Snotterend checkte ik uit bij de knappe hotelmanager die me niet eens naar de trein wilde brengen. Om vervolgens struikelend en snikkend met 5 tassen en een persoonlijkheidsprijs op m’n nek door Groningen te lopen. En toen ik in de trein zat werd het me duidelijk: dit is het. Dit gaat het worden, bewijsdrang en heen en weer slepen tussen theaters met al m’n troep…en wat heb ik daar veel zin in.

Want ja, HET KAN! In hetzelfde jaar afstuderen, Groningen winnen en een contract tekenen bij een impresariaat: HET KAN! Ik moet dat uitschreeuwen, omdat ik ‘bang werd gemaakt’ dat het nog járen en járen zou gaan duren voordat er ook maar een podium voor mij zou zijn als beginner. Maar je ziet: HET KAN, want na de zomer sta ik avondvullend in de theaters met mijn eerste programma ‘Heilloos’! Het mooiste vind ik dat ik beginnende collega’s om me heen ook weer hoor denken: ‘HET KAN’ en zich tijdens of meteen na hun opleiding inschrijven bij cabaretfestivals zoals het GSCF.

Word vooral niet moedeloos omdat er weinig speelplekken zijn voor beginners. Mail alle open podia, speel in schuren, luidruchtige cafés en bij je oma in het bejaardentehuis, maar blijf niet in je bed liggen en denken: ‘Wie zit er nou op mij te wachten?’ Ga vooral niet solliciteren bij de buurtsuper of de plaatselijke dierenwinkel terwijl je harstikke allergisch bent. Want ondertussen maakt dat uitstelgedrag je banger en banger om dat podium op te gaan en grijpen ze bij de apotheek al automatisch naar het volgende potje Valdispert als je binnen komt lopen. Dit zijn overigens alleen voorbeelden, dit alles heeft niks met mij persoonlijk te maken.

GSCF had voor mij de perfecte leerweg om voor een groter publiek te gaan spelen. Voor de zomer doe je auditie, in de vakantie maak je zelf een half uur materiaal en na de zomer ga je met de fijne regisseuse Audrey Bolder werken die dan tegen je zegt: “Volgens mij is je eindscène het begin”! Vanaf dan raak je totaal in paniek, maar tijdens de Try-out Tour kom je erachter dat je ineens een voorstelling met een kop en een staart hebt! En voor je het weet loop je de ochtend van het finalistenweekend die indrukwekkende schouwburg in, dat immense podium op, kijk je die prachtige zaal in met drie balkons hoog en rode pluche stoelen en denk je:

DIT KAN IK NIET!

Maar echt: als die zaal gevuld is met bijna 800 man, de adrenaline door je lijf giert, je je opsluit in je kleedkamer omdat je hoort dat de andere deelnemers wel heel erg goed gaan, nog 1 keer naar de wc rent omdat je darmen je juist nu in de steek laten, je aangekondigd wordt, het licht aan gaat…en precies op dát moment besef je ‘HET KAN’ en weet je weer waarom je geen bejaardenbillen wast of bakken met geld verdiend achter een bureau van 9 tot 5.

Na de finale kwam de fotograaf van het festival naar me toe met de vraag of ik het hele weekend aan de drugs gezeten had, omdat ik zo vrolijk liep te stuiteren. Ik bedankte hem vriendelijk voor het grote compliment.  

Van de mavo naar de havo, van afgewezen worden op toneelscholen naar vooropleidingen, van werken in een weeshuis in Thailand naar De Koningstheateracademie in Den Bosch, door naar de theaters in Nederland met een speellijst waar ik trots op ben mededankzij het vertrouwen van een fantastisch impresariaat. Dus lieve twijfelende twijfelaars: ”HET KAN!”

Je kan me vanaf augustus avondvullend zien spelen door heel Nederland.

Speellijst: http://www.kirstenvanteijn.nl