Afgelopen weekend zijn wij als bestuur samen met onze zes nieuwe deelnemers en regisseuse Audrey op deelnemersweekend geweest! Hier hebben de deelnemers een stukje voorgespeeld en een eerste werksessie met Audrey gehad. Het was ge-wel-dig en het belooft weer een ontzettend goed Festival te worden. Na de zomer zullen we eerst met onze zes nieuwe talenten aan de Try-Out Tour beginnen en dan staan we op 8,9 en 10 november weer in de prachtige Stadsschouwburg. We kunnen niet wachten! Voordat we jullie gaan volspammen met onze nieuwe deelnemers, willen we graag nog even terugblikken op de Finalistentour met onze drie oude toppers Selma Visscher, Andries Tunru en Benjamin van der Velden. Dit waren de hoogte- en dieptepunten van onze geweldige finalisten van het 30e Festival.
Selma
Dieptepunt: Het dieptepunt van de tour was het moment waarop ik in het Usva theater in Groningen probeerde contact te maken met een man uit het publiek. Hij bleef maar brabbelen en willekeurige woorden roepen. En vanaf dat moment werd het niet bepaald beter. Toen ik van de piano sprong, trapte ik een glas water kapot dat er onder stond. In een impuls trapte ik het kapotte glas verder het podium over, terwijl ik schreeuwde; dit hoort er allemaal bij! Niet veel later rende de brabbelende man de tribune af het podium op. Hij gleed uit in het water en glas, krabbelde overeind en stuntelde de deur uit. Dit alles terwijl hij mij iets toeschreeuwde over gebrek aan intelligentie.
Hoogtepunt: Het hoogtepunt van de tour vond ik ons optreden in Annen. Het zat stampvol met ouderen, die allemaal voor 2,50 op vertoon van hun buurtpas, van een avondje jeugdig cabaret konden genieten. Er ging wel van alles mis. Zo waren bijvoorbeeld de batterijen van de headset leeg. Ik heb toen al dansend en zingend met een handmicrofoon in mijn ene hand, met mijn andere hand de zender van mijn bh losgefriemeld en de het door mijn coltrui eruit gehaald. Maar dat maakte niet uit, want voor mij zat een volle zaal met lachende stralende oudjes.
Andries
Dieptepunt: Toen we met de Finalistentour weer “terug op het honk” waren in Groningen, voorbereid op vólle zalen met joelende fans die nét hadden misgegrepen met finalekaarten… En er een mannetje of acht in de zaal zaten: het vorige bestuur. Die ook ons materiaal al duizend keer gezien hadden en de grappen dus van mijlenver aan zagen komen… Oh, ik vergis mij: er was nog één andere bezoeker! Een stomdronken man die in de pauze door de Universiteitsbeveiliging weggevoerd werd. Dieptepuntje, maar toch ook wel absoluut onderdeel van het hele avontuur!
Hoogtepunt: Het eindapplaus in de halve finale. Selma en Wouter hadden de zaal al goed platgespeeld dus het publiek was al flink warm gelachen. Bij de eerste grap wist ik dat het goed zat en in het half uur erna heb ik volgens mij de beste voorstelling uit mijn leven gespeeld. Toen de laatste grap geplaatst was en de lichten uitgingen leek het publiek dat met me eens te zijn. 😉
Benjamin
Dieptepunt: Dieptepunten waren er weinig. Het enige dieptepunt was mijn kater die ik had nog voordat ik moest beginnen met mijn Try-Out show in Antwerpen. Het leek mij een goed idee om een dag eerder af te reizen zodat ik mijn medefinalisten kon zien spelen. Eigenlijk was de voornaamste reden dat ik dus twee avonden in Antwerpen de kroeg in kon. Het resultaat was een kater zo groot als de gezamenlijke katers van 6 Poolse arbeidsmigranten na een wodka-avondje in een stacaravan aan de Vinkeveense plassen. Overigens niets tegen de Vinkeveense plassen, het is voor mij een droom om daar ooit een bootje te hebben. Even voor de duidelijkheid; ik moest toen nog spelen. Nadat ik mijzelf bij elkaar heb proberen te rapen en opliep ging er tijdens dit optreden maar één zin door mijn hoofd: ‘Ben, jij hebt echt veelte veel gezopen voor deze shit’. Een dramatisch optreden volgde.
Hoogtepunt: Positieve herinneringen zijn er genoeg. De regiesessies met regisseuse Audrey Bolder, de gezelligheid met deelnemers en bestuur, het behalen van de finale, het winnen van de persoonlijkheidsprijs, het mogen spelen in de stadsschouwburg van Groningen, het aantal speelplekken waar we gespeeld hebben voor en na de finales en zo kan ik nog wel even doorgaan. Als ik de balans opmaak winnen de positieve ervaringen het trouwens nipt. Een katertje is mij niet vreemd maar voor deze had ik een giro 555 actie kunnen opstarten.
En oja, ik krijg nog een fles wijn na het winnen van een weddenschap met een bestuurslid. Wanneer kom je die in Haarlem brengen?
Deze drie beginnende cabaretiers volgen? Dat kan! Andries speelt in het theater nét niet bij u in de buurt – http://www.andriestunru.nl
En Benjamin toert rond met zijn voorstelling “Ik Ben” – https://www.facebook.com/benjaminvandervelden/
Groninger Studenten Cabaret Festival 